واکسیناسیون و نجات جان ۲۵۰ هزار ایرانی در سال/ ۲ سال و نیم مبارزه همزمان با «کرونا» و «تحریم دارو و واکسن»!

به گزارش موج رسا;روز گذشته «ایسنا» در مطلبی نوشته بود: نتایج یک مطالعه نشان می دهد تزریق واکسن کووید-۱۹ جان ۲۰ میلیون نفر را در سال نخست آغاز واکسیناسیون در دنیا نجات داد.

در ادامه این مطلب آمده بود که کارشناسان بر این باورند که با واکسیناسیون بیشتر از میزان مرگ و میر در کشورهای ثروتمند جلوگیری شد و جان ۱۲.۲ میلیون نفر در کشورهای با میزان درآمد بالا و متوسط به بالا حفظ شد.

در خاتمه این مطلب آمده بود: درصورتی که هدف سازمان بهداشت جهانی (WHO) مبنی بر واکسیناسیون ۴۰ درصد جمعیت جهان تا پایان سال ۲۰۲۱ محقق می‌شد، این امکان وجود داشت تا از فوت ۶۰۰ هزار نفر دیگر بر اثر بیماری کووید-۱۹ جلوگیری شود.

با استناد به مطلب فوق باید اذعان کرد همان واکسیناسیونی که دنیا و کشورهایی چون انگلستان برخود می‌بالند که با توسل به تزریق آن جان 20 میلیون نفر را نجات داده اند، در کشور ما وضعیتی دیگرگون داشت و اگر اقدام کشورهای غربی در این باب تحسین برانگیز است، بی راه نیست که ما کادر درمان کشورمان را پیامبران حیات بخشی بدانیم و به فرمایش قرآن کریم تضمین کنیم که در آیه 32 سوره مائده می فرماید: «... بر بنی اسرائیل مقرّر داشتیم که هر کس، انسانی را بدون ارتکاب قتل یا فساد در روی زمین بکشد، چنان است که گویی همه انسانها را کشته؛ و هر کس، انسانی را از مرگ رهایی بخشد، چنان است که گویی همه مردم را زنده کرده است»؛ چرا که با تشریح وضعیتی که کشور و مردم در دوران مهلک کرونا تجربه کردند، باید به این فرشتگان سپیدپوش بالید که دیوی هفت سر کرونا را به بند کشیدند و در گذر از چالش هایی که راحت و آسایش خود را وقف آن کردند، اینگونه سر بلند بیرون آمدند و تلفات این بیماری نوظهور را به اقل ممکن کاهش دادند.

با این احوال و با نیم نگاهی به مطلب منتشر شده مورد بحث اگر در قالب معادله ای ساده به این آمار بنگریم خواهیم دید که از آغاز شیوع کرونا در کشورمان، متاسفانه یکهزار و 379 نفر تا روز جمعه سوم تیرماه سال1401 در اثر ابتلا به این بیماری نوظهور جان به جان آفرین تسلیم کرده اند.

حال اگر در این تناسب متوفیان مبتلا به کرونا در جهان را که 20 میلیون نفر ذکر شده اند در معادله ای در 8 میلیارد نفر جمعیت زمین محسوب کنیم، تقریبا رقمی بالغ بر 250 هزار نفر سهم کشور ما خواهد شد که بنا به اذعان مطلب منتشر شده فوق به واسطه واکسیناسیون از گزند مرگ کرونایی در امان مانده و بحمدلله در حال حیات هستند و به زندگی عادی خود مشغولند.

 البته با این پیش فرض که اثر واکسیناسیون را بطور مساوی در تمام کشورها محاسبه کنیم. چرا که سخن گفتن با قطعیت در مورد آماری که حتی در انتشار متفن آن هم حرف و حدیث های فراون مترتب بوده و هست، معذوراتی به همراه دارد. که مصداق صادق آن اختلاف نظرهایی در مورد شمار قربانیان کرونا در جهان است که شماری از کارشناسان آمار فوتی های کرونا را در برخی از کشورها تا شش برابر سقف اعلامی عنوان می‌کردند.  کشور ما هم از این قاعده مستثنی نبود و برآوردهای قریب به یقین حکم می کند که شمار نجات یافتگان در کشورمان و همچنین کشورهای دیگر بسیار بیشتر از اعداد و ارقام مندرج در این گزارش باشد که البته در نتیجه گیری بحث ما بی‌تاثیر است.

حال نباید نادیده گرفت دلاوریها و ازخودگذشتگی هایی که کادر درمان ما در این مدت برخود هموار کردند.

 باید خاطرنشان کرد که کشورهای دیگر در حالی به این شمار جان باخته رسیده اند که دست هایشان بدون مانع و رادع در سبد واکسن «کواکس» بود و هر وقت اراده می کردند محموله های واکسیناسیون به مقصد هر کشوری در اسرع وقت راهی می شد؛ در حالیکه کشور ما در ابتدا با تعارضات و تخاصماتی مواجه بود که برخلاف کنوانسیون های پزشکی سازمان جهانی بهداشت و صلیب سرخ و... به عینه غرض ورزی هایی صورت می گرفت که همین نکته در کنار سوءمدیریت دولت پیشین شمار تلفات روزانه کرونا را در مقاطعی به 700 تن رساند.

 از این رو دانشمندان کشورمان علیرغم مشکلات عدیده ای که داشتند، تولید واکسن را کلید زدند و اگر محدودیت های واردات واکسن نبود، بی گمان اعداد و ارقام این نوشتار در مورد جان باختگان کرونا در ایران بسیار متفاوت و ناچیز درج می شد؛ کما اینکه به استناد انتشار آمار کرونا در جهان هرگز رده ایران در میان 10 کشور اول درگیر کرونا از مقام هشتم و نهم تجاوز نکرد. در حالیکه کشور ایالات متحده همواره نخستین کشور درگیر کرونا بوده و هست!

حال با بررسی شیوه ای دیگر در اثبات اثرات واکسیناسیون شاید حق مطلب بیشتر ادا شود. لذا اگر من‌باب مقایسه به آمار منتشر شده وزارت بهداشت حول شمار مبتلایان و جان باختگان روزانه کرونا در روز سوم تیر سه سال 1401، 1400 و 1399 رجوع کنیم، به ترتیب خواهیم دید که در سال 99 تعداد 9هزار و 996 جان باخته به ثبت رسیده. در چهارم تیر، آمار جان باختگان به 83 هزار و 588 تن رسیده و در جان باختگان سال 1401 در نهایت به 141 هزار و 379 بیمار کرونایی رسیده است.

با این اوصاف ازسوم تیر1399 تا 3 تیر1400، آمار جان باختگان حدود هشت برابر بوده است و اگر انتظار داشته باشیم که آمار بدون کم و کاست به همین منوال تا سوم تیر 1401 پیش رفته باشد با افزایشی هشت برابری علی القاعده باید شمار فوتی های کرونا در روز گذشته یعنی سوم تیرماه 1401 نسبت به سال قبل به رقمی در حدود 1131032 (یک میلیون و صد و سی و یک هزار و سی و دو) جان باخته می رسید. اما این درحالیست که میزان جان باختگان کرونا در حد فاصل سوم تیر 1400 تا سوم تیر1401 خوشبختانه حتی به دو برابر نرسیده است و این یعنی یک موفقیت درخشان در عرصه تولید و مهار بیماری.

با این وجود در اثر اقداماتی که در حوزه واکسیناسیون به ویژه در دولت سیزدهم روی داد به سرعت زنجیره انتقال بیماری کرونا تا حد زیادی از هم گسست و توفیقاتی حاصل شد که زندگی مردم در اثر آن به روال عادی بازگشت.

اما آنچه مسلم است گذشته از باورهای عمیقی که به لحاظ روانی واکسن و واکسیناسیون در بین جامعه ایجاد کرد، واکسینه شدن هموطنان هم اثرات درخشانی در توفیق کادر پزشکی و دانشمندانی داشت که در مدت زمانی محدود موفق به تولید واکسن هایی شدند که متولیان بهداشت و درمان کشورهای غربی عاقبت به اثر بخشی چنین محصولاتی معترف شدند.